Dampf am Furka IV

Dag 1                                                                                                      

Daar stond hij dan, Peter Minder. De gedreven organisator uit Wimmis, Kanton Bern, sprak voor de laatste keer als eindverantwoordelijke reisleider een menigte fotografen toe. Mannen en een enkele dame, afkomstig uit Zwitserland zelf, Duitsland, Groot-Brittannië en Nederland. Liefhebbers die hadden ingeschreven voor de driedaagse manifestatie ‘Dampf am Furka IV’.

Met als bedoeling tussen maandag 5 en woensdag 7 september mooie, professionele foto’s te kunnen maken van het moois dat de Dampfbahn Furka-Bergstrecke te bieden heeft. In het onderhavige geval ging het om de uit Vietnam terug gekeerde groene HG 4/4 nr. 704, een loc die tussen twee haakjes vroeger nooit op de flanken van dit gebergte had geschitterd en de beide zwarte HG ¾ locs 4 en 9 gaven acte de presence. Met zowel een goederentrein als een reizigerstrein, die uiteraard samengesteld uit de vooroorlogse, rode rijtuigen.    

Het bijzondere van deze rit was dat er voor het eerst met een goederentrein door twee stoomlocs in voorspan zou worden gereden. Een aspect, zo leerde een vlugge blik op de geschiedschrijving, dat vroeger nooit te zien is geweest. Stoomlocs in voorspan zijn nooit gesignaleerd, hooguit misschien een enkele keer bij een overbrenging. Dat de locs 4 en 9 desondanks samen vanuit Realp zouden vertrekken en getweeën een aantal schijnvertrekken voor hun rekening zouden nemen, gold als een van de absolute highlights voor de fotografen.

Daarbij werd het illustere duo op het verharde weggetje parallel aan de lijn vanuit Realp een paar keer geflankeerd door een gele, Zwitserse BFW-postbus uit 1925, een rijvaardig museumvoertuig gebouwd in Wetzikon dat anno nu zelden op de weg te zien is en waarvoor dan ook een niet onaardige fee moest worden betaald. Ook een kleine Citroen bestelwagen van het type HC4 uit 1928 waagde zich in de schaduw van de robuuste stoomtractie.

Daarbij werd het illustere duo op het verharde weggetje parallel aan de lijn vanuit Realp een paar keer geflankeerd door een gele, Zwitserse BFW-postbus uit 1925, een rijvaardig museumvoertuig gebouwd in Wetzikon dat anno nu zelden op de weg te zien is en waarvoor dan ook een niet onaardige fee moest worden betaald. Ook een kleine Citroen bestelwagen van het type HC4 uit 1928 waagde zich in de schaduw van de robuuste stoomtractie.

foto Sevrien Ferée

Veel aandacht was verder besteed aan de ‘stoffering’ van de rijtuigen. Bedoeld zijn de vele figuranten die Peter Minder als vrijwilligers had weten te strikken. Op vrijwillige basis, en slechts tevreden gesteld met een natje en droogje tijdens de fotosessies, staken deze immer goedgemutste lieden gestoken in kleding die de periode 1920-1940 omspande, hun hoofden door de geopende ramen, stonden te zwaaien op het balkon, lopen arm in arm bij een halte langs de trein of flirtten met de stoker van dienst.

Voor de geïnteresseerden, de steekwoorden van Charleston en Landbevölkerung. De kleding kwam deels uit moeders verkleedkist of was gehuurd bij een professioneel kledingverhuurbedrijf. In alle gevallen zagen deze figuranten er perfect uit. En gaven ze de foto’s extra cachet. Van alleen maar een klinknagel wordt niemand blij, toch?

Guus Ferrée